21 marca 2011

„Odtąd zaczął Jezus wskazywać swoim uczniom na to, że musi iść do Jerozolimy i wiele cierpieć od starszych i arcykapłanów, i uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie” (Mt 16, 21)

Jeszcze brzmią w uszach apostołów słowa św. Piotra wyznającego : „Ty jesteś Mesjasz”, a Jezus zapowiada coś zupełnie niezrozumiałego - odrzucenie, mękę i nawet śmierć. Jak wielki kontrast! Dopiero co uniesienie, duchowe objawienie: „Tak to jest Ten na którego czekaliśmy tyle lat”. Budząca się nadzieja: „Skoro przyszedł Mesjasz, nareszcie wszystko się odmieni, nasz los będzie lepszy, Bóg wypełnia swoje obietnice”. Wypowiedź Jezusa wydaje się im nie tylko nie do pojęcia ale i nie do przyjęcia. To musiało się nie mieścić w żadnych ludzkich wyobrażeniach związanych z Mesjaszem, bo św. Piotr zdobywa się na upomnienie Mistrza.

„A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: «Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie». Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo myślisz nie na sposób Boży, lecz na ludzki»” (Mt 16, 22-23)

Piotr, który dopiero co został pochwalony, teraz zostaje publicznie zganiony. Słyszy „nie myślisz na sposób Boży, lecz ludzki”

Czy my współcześni uczniowie Jezusa, chociaż wiemy jak zbawienna była męka, śmierć i że po niej nastał poranek zmartwychwstania, nie sprzeciwiamy się jak św. Piotr takiej wizji Mesjasza?

Czyż „nasz Mesjasz” nie powinien władać z mocą, chronić nas przed złem i problemami, układać wszystkiego po naszej myśli, skoro jest Synem Bożym?

Ile razy dajemy się zwieść takiej pokusie wyobrażenia o Bogu i Jego działaniu? Szatan nieustannie próbuje nam podsunąć pokusę sprawdzania Boga- czy się zatroszczy o mnie, czy pośle swoich aniołów by mnie ratować? (por. Mt 4, 6-7). A kiedy przydarzają nam się trudności zaczynamy wątpić w Jego dobroć, potęgę i moc.

Kolejny Wielki Post w naszym życiu może być czasem nawrócenia z myślenia tylko po ludzku na myślenie bardziej po Bożemu.

Czy chcę być z Jezusem, który objawia swoją potęgę przez znaki i cuda, ale jednocześnie jest pierwszym który służy, godzi się na cierpienie, odrzucenie i śmierć? Czy chcę wytrwać przy takim Mesjaszu, który wisi na krzyżu, czy akceptuję Jego sposób władania?

Jezu w świętym czasie Wielkiego Postu naucz mnie myśleć na sposób Boży.

Chce trwać przy Tobie, gdy dobrowolnie gotujesz się na mękę i śmierć.

Chcę w Tobie ukrzyżowany Panie wyznawać: „Ty jesteś Mesjasz”.

Chcę wytrwać w różnych moich przeciwnościach i nie zwątpić,

że doprowadzisz mnie do poranka zmartwychwstania.

Amen

02 marca 2011

„Nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie” (Mt 16, 17)

Wielu ludzi widziało Jezusa w czasie Jego ziemskiego życia. Ale każdy widział inaczej. Jedni widzieli w nim „proroka” (Mt 16, 14), inni „żarłoka i pijaka” (Łk 7,24), wichrzyciela (Łk 23,5), a nawet wariata (Mk 3, 21). Tyle może wymyślić człowiek o własnych siłach. Próbuje na podstawie tego, co widzi wysnuć jakieś mniej lub bardziej trafne wnioski. Ale to jest tylko ludzkie myślenie. Niestety, dla wielu jest to jedyny sposób poznawania rzeczywistości. Sądzą, że prawda to jest to, co oni potrafią sami wymyślić. Jakże bardzo się mylą!

Prawda jest owocem poddania się łasce. Ona sama jest łaską, światłem, które daje nam Bóg. Szymon Piotr doświadczył tego osobiście. On prosty rybak, który często bez zastanowienia mówi i robił różne (nie zawsze mądre) rzeczy, na pytanie Jezusa: „Za kogo mnie uważasz?”, oświadcza: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego” (Mt, 16,16). Można by powiedzieć: trafił w dziesiątkę! Poznał prawdę. Ale nie był to owoc jego ludzkiej mądrości, ale łaska, dlatego Jezus powiedział mu: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie” (Mt 16,17). Innymi słowy: „Szczęściarz z ciebie Szymonie. Otrzymałeś łaskę zobaczenia prawdy! Sam byś tego nie wymyślił”.

A czy ty należysz do grona tych szczęściarzy?

Co widzisz?

Wzrok wiary, który daje poznanie prawdy jest łaską. Dlatego prośmy Ojca:

 

Ojcze, otwórz moje oczy, bym mógł poznać prawdę.

Chcę umieć zauważać obecność Jezusa i umieć rozpoznać w Nim mojego Pana i Zbawiciela.

Chcę widzieć innych ludzi, samego siebie i wszystkie rzeczy w prawdzie.

Takimi jakimi je stworzyłeś i takimi, jakimi Ty sam je widzisz.

Amen