11 września 2008

Nadzieja

Otwieramy nowy temat w Słowie w sieci poświęcony nadziei. Wszyscy jej potrzebujemy :-)
Zachęcamy do lektury encykliki Benedykta XVI o nadziei (można znaleźć tekst w internecie przez wyszukiwarkę) oraz do dzielenie się swoimi refleksjami na ten temat.
 
Chcemy także modlić się o wzrost nadziei w życiu każdego z nas. Wiecie dobrze, że celem SWS nie jest tylko wiedza teologiczna, ale doświadczenie wiary, czyli przyjęcie łaski. Nasze teksty nie mają "uwodzić mądrością", jak mówi Paweł, ale ufamy w wierze, że ukażą "ducha i moc" (por. 1 Kor 2,4). A to zależy od wiary i otwartości naszych serc. Dlatego wchodzimy w ten temat z wiarą, że Bóg przygotował nam tu łaskę. Łaskę umocnienia nadziei. Niech się tak stanie. Amen



„W Jego imieniu narody nadzieje pokładać będą” Mt 12, 21

Człowiek nie potrafi żyć pozbawiony nadziei. Ta zaś w życiu każdego z nas ma wiele imion i postaci. Znamy uczucie radości, kiedy spełnia się nasz nadzieja czy realizują nasz oczekiwania, ale nie obcy, a może częściej znany, jest nam gorzki smak rozczarowań, gdy nadzieja okazała się złudna. 

Świat na tysiące sposobów próbuje nam wskazać źródła pewnego szczęścia:  pieniądze, sława, zaszczyty, władza, wiedza, uroda, zdrowie, dobra materialne. Wszystko to, przy podmuchu lżejszego lub silniejszego „huraganu”, może w ciągu kilku sekund zupełnie się rozpaść. Ludzkie wsparcie także czasem zawodzi. Iluż już było tych, którzy rozbudzili w nas nadzieję, a potem zostawili z poczuciem oszukania i wyprowadzenia w pole?

Skoro jednak nadzieja jest nam potrzebna jak promienie słońca, to w czym lub w kim mamy ją pokładać, by była trwała i pewna, by nie zgasiły jej ani wichry, ani burze, ani żadne doświadczenia życiowe? Psalmista woła:  
Lepiej się uciec do Pana,
niż pokładać ufność w człowieku
Lepiej się uciec do Pana 
Niżeli zaufać książętom. 
Ps118, 8-9

Jedni ufają rydwanom, drudzy koniom
A nasz siła w imieniu Pana, Boga naszego.
Tamci się zachwiali i upadli,
A my stoimy i trwamy.
Ps 20, 8-9

Pismo Święte wskazuje tylko Jedną Osobę: 
JEZUSA CHRYSTUSA.

To „w Jego imieniu narody nadzieje pokładać będą”. Jest On - jak pisał Jan Paweł II- Jedynym źródłem nadziei dla wszystkich. Bóg przyszedł do nas w Jezusie, by przywrócić nam nadzieję. Życie Jezusa, Jego nauczanie, a przede wszystkim śmierć i zmartwychwstanie, przez które zostali pokonani najwięksi wrogowie ludzkiej nadziei: zło, grzech i śmierć, pozwala człowiekowi na nowo odnaleźć nadzieję.

Jezu Chryste, pośród zmagań codzienności, 
pośród rozczarowań i zawodów- Ty 
i tylko Ty możesz przywrócić mi nadzieję 
i nadać sens mojemu życiu.
Jezu ufam Tobie.
Amen




Brak komentarzy: